Vorige week deden we op de IJdoornschool het Doorfluisterspel. Het is heel simpel: iemand fluistert een zin in het oor van zijn buur, die fluistert het dan door in het oor van de volgende buur en zo verder tot de zin de hele kring rond is. De laatste vertelt dan wat hij heeft gehoord. En wat gek: het blijkt ineens een andere zin te zijn! Sommige kinderen riepen boos: 'Dat heb ik niet gezegd!' Maar het is juist de grap van dit spelletje. Iedere keer als een zin doorgegeven wordt, verandert die een beetje. Tot je een heel andere zin hebt.
Zo werd: 'Ik zag bij de pinautomaat een beroemde man' op het laatst:
'Het kinderpersbureau heeft een rare naam'.
Hoe kan dat nou?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten